Η μετάβαση στο γονεϊκό ρόλο, συνδέεται συχνά με θετικά συναισθήματα, ιδιαίτερα όταν αποτελεί συνειδητή και υπεύθυνη επιλογή των συζύγων και επιφέρει πολλά θετικά αποτελέσματα. Εντούτοις, η μετάβαση στη γονεϊκότητα δεν παύει να θεωρείται ότι αποτελεί κρίσιμη καμπή στη ζωή του ζεύγους, καθώς απαιτεί νέες αλλαγές σε όλους τους τομείς της ζωής της οικογένειας (π.χ. η φύση της επικοινωνίας αλλάζει και εστιάζεται στο βρέφος, αλλάζει η σχέση μεταξύ των συντρόφων κ.α.). Η κρίση που συνοδεύει τη μετάβαση στη γονεϊκή ιδιότητα αποτελεί μια δοκιμασία, απ’ όπου ο μελλοντικός γονέας μπορεί να βγει είτε ενδυναμωμένος, είτε αποδυναμωμένος, καθώς θέτει νέα θέματα διαπραγμάτευσης και δημιουργεί νέες σημαντικές απαιτήσεις και προκλήσεις. (Δραγώνα, 1995).

Ο όρος «συμβουλευτική» συμπεριλαμβάνει την εργασία με άτομα και με σχέσεις, η οποία μπορεί να συνδέεται με την ανάπτυξη, την υποστήριξη κρίσεων, να είναι ψυχοθεραπευτική, καθοδηγητική ή να έχει στόχο την επίλυση προβλημάτων… Η συμβουλευτική έχει σκοπό να δίνει στον «συμβουλευόμενο» μια ευκαιρία να εξερευνήσει, να ανακαλύψει και να αποσαφηνίσει τους τρόπους που θα του παράσχουν μια ζωή πιο ικανοποιητική και δημιουργική (BAC, 1984).

Η συμβουλευτική γονέων είναι η συνεργασία των γονέων με έναν ψυχολόγο συμβουλευτικής εστιασμένη σε θέματα που αφορούν στη διαχείριση συμπεριφορών, ψυχοσυναισθηματικών ή οργανικών δυσκολιών του παιδιού και γενικότερων θεμάτων που αφορούν στο γονεϊκό ρόλο και στην επικοινωνία τους με τα παιδιά.

• Διαχείριση κρίσης στην οικογένεια – Διαζύγιο.
• Διαχείριση συμπεριφορών στο σχολικό ή οικογενειακό περιβάλλον.
• Επικοινωνία με το παιδί.
• Αναπτυξιακές δυσκολίες.
• Αδελφικές σχέσεις.
• Αυτονομία παιδιού.
• Βελτίωση αυτοπεποίθησης παιδιού.
• Οργάνωση μελέτης.                     
• Φόβοι – Φοβίες.
• Δυσκολίες σχολικής προσαρμογής.
• Σχολική άρνηση.
• Κοινωνικοποίηση.
• Εφηβεία.
• Πένθος στην οικογένεια κ.α.

Η συχνότητα των συναντήσεων καθορίζεται μετά από συνεννόηση αλλά και αναγνώριση των ειδικών αναγκών κάθε οικογένειας.